dziewczyna która depła chleb xD

Agga

trzeba coś napisać od początku jak się zaczeło Rolling Eyes

Agga

no więc dwa lata temu kilka osób wystraszonych zjawiło się na warsztatych, tam zobaczyło wysokiego pana:D ja miałam mieszane wrażenia bo tak naprawdę koleżanka mnie zaciągneła, wtedy zaczeliśmy robić nasz pierwszy spektakl... heh "dziewczyna która podeptała chleb" i stad Ingel:D

hipisek

pamiętam jak przyszłam po raz pierwszy na zajęcia. balam sie, nowe osoby... jakies dwie dziwne dziewczyny... i Pan Paweł mi się wydał wtedy taki przerażający. taki duży... na nastepnych zajęciach już się trochę wyluzowałam. a w tym momencie MDK to moje ulubione miejsce na świecie, jeśli nie liczyć mojej szkoły i klasy ;P cieszę się że wtedy Pershing zrezygnował. dzięki MDKowi otworzyłam się trochę na ludzi, zyskałam pewność siebie, przestałam się stresować przed występami publicznymi. a przede wszystkim pozbyłam się w pewnym stopniu mojej nieśmiałości, na co najlepszym dowodem jest to, że wczoraj zaprosiłam kolegę z klasy do kina ;P co prawda jak się dzisiaj okazało ze względu na mój stan zdrowia musiałam to odwołać, no ale... odważyłam się Smile

Inger

Hmm, no więc ja około trzech lat temu przybyłam do MDk-u na pierwsze spotkanie. Byłam na nim tylko ja sama, nikt więcej nie przyszedł. Ale nie zniechęciło mnie to. No cóż, później doszła Natalia. Pan Paweł od razu wydał mi się bardzo przyjazną osobą. Choć na początku byłam strasznie przestraszona z czasem mi przeszło. Ale co do spektalu, miło się go wspomina. To jak człowiek dorósł, dojrzał, zmienił się całkowicie. Ile nam to dało. A 3 miejsce na festiwalu nie było złe. Wtedy bardzo się cieszyłam, dla mnie był to ogromny sukces jak na początki. Choć przyznam, że chleb wyglądał oryginalnie.